طراحی جواهرات در ایران همواره بازتابی از فرهنگ، اقلیم و جهانبینی مردمان هر منطقه بوده است. از دوران باستان تا امروز، طلا، نقره، فیروزه و سنگهای قیمتی نه تنها ابزار زینت بلکه نشانهای از هویت، قدرت و جایگاه اجتماعی محسوب میشدهاند. در دوران هخامنشی، جواهرات با نقوش گیاهی و حیوانی تلفیق میشدند تا قدرت و نظم شاهنشاهی را نشان دهند، در حالی که در دورههای بعدی مانند صفوی و قاجار، جلوههای مذهبی و آیینی به آن افزوده شد. ادامه مطلب
پوشش در ایران نه تنها بیانگر زیبایی و سلیقه فردی است، بلکه عنصری فرهنگی و اجتماعی بهشمار میآید که درک آن نیازمند شناخت عمیق از بافت فرهنگی، اقلیمی و اجتماعی شهرهای مختلف کشور است. از تهران تا مشهد، از اصفهان تا آبادان، تفاوت در سبک زندگی، نوع حضور بانوان در فضاهای عمومی و برداشت اجتماعی از مد، باعث میشود لباس در هر منطقه معنای متفاوتی بیابد. در این میان، طراح مد ایرانی باید فراتر از زیبایی ظاهری بیندیشد و به نقش لباس در ایجاد احساس امنیت، آرامش و هویت توجه ویژهای داشته باشد. ادامه مطلب
طراحی فضاهای شهری برای حضور زنان، سالمندان و کودکان در ساعات مختلف شبانهروز . در بسیاری از شهرهای ایران، با غروب آفتاب، زندگی شهری خاموش میشود. خیابانها خلوت میشوند، فعالیتها متوقف میگردند و شهر، از محیطی اجتماعی به فضایی گذرا تبدیل میشود. این در حالی است که بخش بزرگی از جمعیت بهویژه زنان، سالمندان و کودکان نیاز دارند بتوانند با اطمینان در ساعات شب نیز از فضاهای شهری استفاده کنند. امنیت، نه فقط حق، بلکه شرط حضور اجتماعی است. ادامه مطلب
دو نگاه مکمل طراحی معماری و مدیریت شهری در ایجاد امنیت پایدار . امنیت شهری و معماری از دیرباز در پیوند مستقیم با شیوهی زندگی و فرهنگ انسان بوده است. در گذشته نیز همانقدر که امروز، شهر به امنیت نیاز داشت اما معماران و سازندگان آن دوران این امنیت را نه با ابزار، بلکه با طرح و ساختار بهوجود میآوردند. امروزه، این تجربهی تاریخی میتواند چراغ راهی برای بازآفرینی شهرهای امروز باشد. ادامه مطلب
در «معمار و مد امروز»، پیوند میان معماری، مد و جواهرات نه یک تجربهٔ موقت، بلکه ادامهٔ تاریخی از ریشههای فرهنگ ایرانی است. از نخستین شمارههای مجله در سال ۱۳۹۲، تلاش شد تا در هر شماره، ارتباط میان فرم، فضا، پوشش و زیورآلات به عنوان زبانی مشترک میان هنرها بازخوانی شود. ما باور داریم همانگونه که معماری در کالبد شهر حضور دارد، مد و جواهرات نیز معماریِ بدن و روح انساناند؛ هر سه از یک سرچشمه میآیند: هویت ایرانی. ادامه مطلب
یکی از چالشهای جدی در حرفه معماری ایران، نبودِ نظام درست ارزشگذاری برای طرح است. آنچه امروز در تعرفههای رسمی نظام مهندسی تعریف میشود، عموماً بر مبنای متر مربع و نوع کاربری است، اما این عدد هیچ نسبتی با کیفیت طراحی، میزان تفکر، زمان صرفشده، و مسئولیتی که یک معمار حرفهای بر دوش میکشد ندارد. وقتی نظام مهندسی به عنوان مرجع رسمی، عددی ثابت برای طراحی تعیین میکند، عملاً جای تمایز میان طراحی خلاق، تحقیقمحور، یا برندشده از طرحهای سطحی و تکراری را از بین میبرد. در نتیجه، نه معمار انگیزهی ارتقا پیدا میکند، نه کارفرما درک درستی از تفاوت سطح کار دارد. ادامه مطلب
دفتر معماری باید فضایی آموزشی، پویا و محترمانه باشد؛ جایی که کارآموز بتواند یاد بگیرد، تجربه کند و رشد کند. وجود منتور، برنامه مشخص آموزشی، فرهنگ گفتگو و نقد سازنده، و احترام به شأن کارآموز از اصول اصلی چنین دفتری است. از سوی دیگر، دانشجوی معماری باید مسیر رشد خود را آگاهانه طی کند: ابتدا مشاهده و یادگیری، سپس تجربه در دفتر، بعد مشارکت در پروژهها، و در نهایت رسیدن به استقلال حرفهای. این مسیر زمانی معنا دارد که هم دفتر و هم کارآموز، معماری را نه صرفاً شغل، بلکه فرآیندی برای یادگیری، تفکر و خلق مسئولانه بدانند ادامه مطلب
در معماری داخلی امروز ایران، انتخاب محصولات از مبلمان و مصالح تا نورپردازی و اکسسوریها، به یکی از مهمترین مراحل شکلگیری فضا تبدیل شده است. طراح داخلی دیگر صرفاً با فرم یا رنگ سروکار ندارد، بلکه باید میان عملکرد، زیبایی، و هویت فرهنگی توازن برقرار کند. هر محصول انتخابشده، بخشی از زبان فضایی معمار است؛ زبانی که کیفیت زندگی روزمره را تعریف میکند. ادامه مطلب
در سالهای اخیر، طراحی جواهرات در ایران با رشد قابل توجهی از سوی طراحان جوان روبهرو بوده است. بسیاری از این طراحان با الهام از فرهنگ و هنر ایرانی، آثاری خلق میکنند که قابلیت رقابت در سطح جهانی را دارند. با این حال، زنجیرهی ارتباط میان طراحی، تولید و برندینگ هنوز به درستی شکل نگرفته است. نبود ساختار منسجم و زیرساختهای کافی سبب شده تا بسیاری از ایدههای خلاقانه در مرحلهی طراحی باقی بمانند و به تولید نهایی نرسند. ادامه مطلب
در شکلگیری چهرهی شهر، نقش پروژههای دولتی و خصوصی بهعنوان دو نیروی مکمل، اما گاه متضاد، بسیار تعیینکننده است. پروژههای دولتی معمولاً از منظر مقیاس، بودجه، و تأثیرگذاری اجتماعی در جایگاه بالاتری قرار دارند. آنها با هدف ارتقای کیفیت زندگی شهری و تقویت هویت جمعی ساخته میشوند؛ مانند پارکها، میدانها، مراکز فرهنگی، و ساختمانهای اداری بزرگمقیاس که میتوانند بهعنوان نقاط عطف شهری، یا همان فوکالپوینتها، عمل کنند. این پروژهها اگر با رویکرد طراحی معمارانه و شناخت بستر فرهنگی و اقلیمی انجام شوند، قادرند چهرهی یک شهر را برای دههها تثبیت کنند. ادامه مطلب
