یکسان‌پوشی در زمان تنوع؛ بحران هویت در مد امروز ایران

در جامعه امروز ایران، هر فرد با پیش‌زمینه فرهنگی، اجتماعی و شخصیتی متفاوت، طبیعی است که نگاه خاص خود را به پوشش داشته باشد. اما روندی که در سال‌های اخیر شکل گرفته، به‌سمتی می‌رود که خیابان‌های ما را شبیه ویترین برندهای خارجی کرده است. استفاده بی‌حد از لوگو، تقلید کورکورانه از ترندهای اروپایی و نادیده‌گرفتن شرایط اقلیمی و فرهنگی، باعث شده تا لباس به‌جای ابراز هویت، به نوعی تقلید جمعی بدل شود.

این پدیده نشان می‌دهد که آموزش مد و آگاهی عمومی هنوز در ایران به بلوغ لازم نرسیده است. جوانان ما به‌جای ساخت پرسونال برندینگ بر پایه‌ی ویژگی‌های شخصی خود، به دنبال شباهت با الگوهای ازپیش‌ساخته‌ی بیرونی‌اند. در حالی که مد واقعی زمانی شکل می‌گیرد که فرد بداند چه لباسی با فرم بدنش، رنگ پوستش و حتی نوع شخصیتش هماهنگ است.

یکی دیگر از چالش‌های جدی، نادیده‌گرفتن تفاوت‌های فیزیکی است. بسیاری از افراد تلاش می‌کنند با هر قیمتی، لباسی را که بر تن یک مدل خاص زیباست بر تن خود ببینند، بدون آن‌که بدانند ساختار بدنی متفاوت، نیازمند انتخاب متفاوت است. فرهنگ مد در ایران اگر بخواهد پیشرفت کند، باید از آموزش شروع شود؛ آموزشی که زیبایی را در تفاوت تعریف کند نه در تشابه.

 “Uniform in Diversity: The Identity Crisis of Iranian Fashion”
In today’s Iran, the streets have become showcases of global brands rather than expressions of local individuality. People tend to imitate Western trends, overlooking climate, culture, and personal identity. This reflects a lack of proper fashion education and body-awareness, leading to a culture of sameness instead of self-expression

True fashion begins when individuals understand their own body structure, tone, and character and build a style that reflects, not hides, who they are. The future of Iranian fashion depends on re-educating a generation to see beauty in diversity, proportion, and authenticity, not in replication